سازمان ملل متحد سال 2017 را به عنوان سال بین‌المللی گردشگری سالم برای توسعه با هدف ایجاد تغییرات مثبت در سفرکردن با توجه به مسئولیت اجتماعی حفاظت از محیط‌زیست و همچنین برابری اقتصادی اعلام کرده است. اما این برای مسافری که هر روز برای تعطیلات تابستانی برنامه‌ریزی می‌کند، چه معنایی دارد؟ درحالی که سازمان ملل فهرستی از انجمن‌ها، نشست‌ها و کنفرانس‌ها در مورد گردشگری پایدار در سال جاری دارد، خود مسافران مجبورند شیوه‌های درست را انتخاب کنند و از روش‌های نامناسب قدیمی اجتناب کنند.

مارتا هانی – مدیر اجرایی مرکز سفرهای مسئولانه (CREST) که یک سازمان غیردولتی در واشنگتن است، می‌گوید: «مشکل انجام سفرهای مسافرتی مسئولانه این است که کمی نیاز به فعالیت بیشتر دارد. یک وب‌سایت جامع و قابل اطمینان وجود ندارد که همه چیز در آن پوشش داده شود. کمی بررسی نیاز دارد، اما می‌تواند به بهتر کردن سفر کمک کند، زیرا در حین بررسی، در مورد مقصد خود نیز یاد می‌گیرید».

Club Better Travel یک منبع جدید از Sustainable Travel International که یک سازمان غیردولتی متمرکز بر سفرهای سبز است، به دنبال ایجاد یک جامعه آنلاین از مسافرانی است که تجربیات و توصیه‌های خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارند. هزینه شرکت در آن 25 دلار است و با کد تخفیفت iTravelBetter رایگان خواهد بود. این گروه حدود 2000 عضو دارد و یک دوره آموزشی آنلاین 30 دقیقه‌ای در مورد سفر پایدار ارائه می‌دهد.

برنامه جدید Adventure Junky که برای مسافران طراحی شده است، یک بازی از شیوه‌های سفر پایدار ایجاد می‌کند و مقاصد و اپراتورهای مسافرتی را به نمایش می‌گذارد. دوستان می‌توانند با یکدیگر بازی کنند یا در سطح جهانی رقابت کنند.

پایداری یک مفهموم جامع است که به اقتصاد، جوامع مختلف و محیط‌زیست ارتباط دارد. در ادامه به سه بخش مهم از یک مسافرت می‌پردازیم که در پایداری تأثیر زیادی دارند.

طبق گزارش آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده، حمل‌ونقل 27 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای سالانه را تشکیل می‌دهد. در واقع گرما را به دام می‌اندازد و سیاره را گرم می‌کند. ترابری که شامل همه چیز از جابه‌جاییِ مواد غذایی در سراسر کشور گرفته تا رفت‌و‌آمد با ماشین است، پس از تولید الکتریسیته در رتبه دوم انتشار گازهای گلخانه‌ای قرار دارد. از سال 1990، مجموع انتشار حدود 4 درصد افزایش یافته است و آژانس، افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای حمل‌ونقل را به رشد سفر نسبت می‌دهد.

خانم هانی آف کرست می‌گوید که راه‌حل این نیست که سفر که یک محرک اصلی اقتصادی به ویژه در کشورهای درحال رشد است را متوقف کنید، بلکه باید آن را به روش هوشمندانه‌تری انجام داد. به دنبال موتورهای با راندمان بالاتر و کم‌مصرف‌تر باشید. سعی کنید بدون توقف سفر کنید. جابه‌جایی‌های بی‌مورد، گازهای گلخانه‌ای بیشتری ایجاد می‌کند و در جایی که جایگزین‌هایی مانند قطار و اتوبوس وجود دارد، از آن‌ها استفاده کنید. همچنین سعی کنید پروازهای کوتاه‌مدت انجام ندهید.

شرکت‌های هواپیمایی مانند United Airlines و شرکت‌های تور مانند AdventureSmith Explorations سیستم محاسبه کربن را در وب‌سایت‌های خود ارائه می‌کنند که به مسافران اجازه می‌دهد تأثیر سفر را تعیین کنند و به پروژه‌های کاهش کربن مانند مزرعه بادی و احیای جنگل کمک مالی کنند. شرکت مسافرتی ماجراجویی Wild Frontiers هزینه افست را در بلیط هواپیما خود لحاظ می‌کند. در آمریکا، سفر رفت‌وبرگشت نزدیک به ده هزار مایلی بین نیوآرک و هونولولو می‌تواند با اهدای چهارده دلار به یک مزرعه بادی یا هجده دلار برای کمک به حفاظت از جنگلی در پرو انجام شود.

Natural Habitat Adventures که در سفرهای حیات‌وحش تخصص دارد، هزینه همه چیز از جابه‌جایی‌ها در فرودگاه گرفته تا برق مصرفی در یک هتل را در این بخش هزینه می‌کند.

تد مارتنز – معاون بازاریابی و پایداری این شرکت می‌گوید: کاهش کربن راهی خلاقانه برای هدایت بودجه به سمت پروژه‌های حفاظتی بزرگ است که به زمین کمک می‌کند.

مانند Natural Habitat ، شرکت تور Intrepid Travel نیز فعالیت خود را هم در سفرها و هم در دفاتر بر اساس کاهش کربن برنامه‌ریزی می‌کند.

کاستاریکا و استرالیا ازجمله کشورهایی هستند که سبزبودن فعالیت هتل‌ها، شرکت‌های مسافرتی و گردشگری‌ها را تأیید می‌کنند. به عنوان مثال: کاستاریکا یک برگ سبز به یک برنامه شنای دلفین و حداکثر 5 برگ سبز به اپراتور تور سبز Osa Wild داده است. ایالت‌هایی مانند ویسکانسین نیز برنامه‌های صدور گواهینامه را اجرا می‌کنند.

برای ارزیابی یک برنامه صدور گواهینامه، بررسی کنید که آیا توسط آژانس جهانی گردشگری پایدار که یک سازمان غیر دولتی مستقل است که استانداردهایی برای پایداری در سفر ایجاد کرده است، مورد ارزیابی قرار گرفته است یا خیر.

خانم می‌گوید: آن‌ها به نوعی مانند پلیس برای صنعت گردشگری پایدار هستند.

Responsible Travel که یک آژانس انگلیسی است و در مسافرت پایدار تخصص دارد، جوایز جهانی گردشگری مسئولانه را اهداء می‌کند که منبع خوبی برای یافتن اپراتورهای دوست‌دار محیط‌زیست است.

هنگام خرید هتل، مسافران باید در مورد اقدامات زیست‌محیطی بپرسند. Alila Hotels & Resorts در بالی قصد دارد تا ماه جولای عاری از زباله باشد. اینکترا تدثیر اقامتگاه‌های خود در پرو را با سرمایه‌گذاری برای حفاظت از 42000 هکتار جنگل جبران می‌کند. مجموعه کایوگا، که دارای هشت اقامتگاه در کاستاریکا و نیکاراگوئه است، تورهای پایداری ارائه می‌دهد. در لاپا ریوس کاستاریکا، خوک‌ها با ضایعات رستوران تغذیه می‌شوند و بیوگاز تولید می‌کنند که در اجاق‌های پخت‌وپز استفاده می‌شود.

هانس پیستر- مالک مجموعه کایوگا، استفاده از بطری‌های پلاستیکی و نی‌های نوشیدنی را منع کرده است. او می‌گوید: بازیافت، آخرین کاری است که باید انجام شود و فقط در صورتی انجام می‌شود که نتوانید از ایجاد زباله جلوگیری کنید. مکان‌های دورافتاده توانایی مقابله با زباله‌های پلاستیکی را ندارند، زیرا از زیرساخت‌های لازم برخوردار نیستند.

مؤسسات گردشگری سبز بر عامل انسانی و تأثیر فعالیت آن‌ها بر مردم محلی بسیار اهمیت می‌دهند. آیا کارکنان شرکت از افراد محلی هستند؟ آیا هتل متعلق به محلی است و پول را در آن جامعه نگه می‌دارد؟ آیا کسب‌وکارهای گردشگری از پروژه‌های زیست‌محیطی یا آموزشی حمایت می‌کنند؟ آیا کارمندان دستمزد کافی می‌گیرند؟ آیا مسافران می‌توانند از مردم محلی یاد بگیرند و بالعکس؟

آقای پیستر می گوید: ما عادت کرده‌ایم در مورد اثرات کربن صحبت کنیم، اما مسئولیت شما چیست؟ مسئولیت شما بیشتر از دو ساعت تعامل با یک جامعه یا خرید مستقیم آثار هنری از شخصی است که آن را تولید می‌کند. شما می‌توانید به یک تور ماهیگیری محلی بروید و تأثیر مثبتی از خود به جای بگذارید. همه‌چیز به ایجاد ارتباط بستگی دارد.

از جنبه اجتماعی؛ مؤسساتی که فعالیت‌های سازگار با محیط‌زیست دارند، امیدوارند مسافران نه تنها با عکس‌های زیبا، بلکه با شیوه‌های جدیدی چون: کاهش زباله، اشتیاق برای حفظ محیط‌زیست و عزم برای حمایت از سازمان‌هایی مانند صندوق جهانی حیات‎‌وحش به خانه بازگردند.

آقای مارتنز از Natural Habitat می‌گوید: بزرگ‌ترین فرصت ما تأثیرگذاری بر مسافران و الهام‌بخشیدن به آن‌ها به کمک تجربیاتمان است.