دیدن دوچرخه های نارنجی رنگ اکنون دیگر برای بسیاری از شهروندان تهرانی عادی شده است. وسیله نقلیه‌ای که احتمالا همه درباره آن شنیده‌اند و ایستگاه‌های آن را در سطح شهر تهران و شیراز دیده‌اند. سال 1396 را می توان آغاز سالی دانست که نسل چهارم دوچرخه‌ها یعنی همان دوچرخه‌های نارنجی رنگ یا بی دود کم کم در سطح شهر تهران دیده شدند.
فرهنگ سازی، کمک به کاهش آلودگی هوا، سهولت حمل و نقل، افزایش سلامت شهروندان، کاهش هزینه‌های جابه جایی درون شهری، کاهش ترافیک و در نظر گرفتن آسیب‌های وارده به محیط زیست به دلیل استفاده بیش از حد از سوخت‌های فسیلی اصلی‌ترین اهداف شرکت “پاک چرخ ایرانیان” به عنوان اولین و تنها مجری طرح دوچرخه‌های بی دود بوده است.
نحوه استفاده از دوچرخه بی دود چگونه است؟
استفاده از این دوچرخه ها بسیار ساده می‌باشد. تنها کافی است که اپلیکیشن بیدود را از سایت رسمی آن bdood.ir دانلود کنید. پس از وارد کردن شماره تلفن همراه خود و دریافت کد فعالسازی نوبت به تکمیل اطلاعات شخصی می‌رسد. سپس با پرداخت حق عضویت سالانه 149.500 تومان و پس از بارگذاری تصویر کارت ملی خود می‌توانید بدون هیچ دردسری در هر نقطه از شهر تهران از دوچرخه سواری لذت ببرید. فقط یادتان باشد که شما نباید دوچرخه را در محل‌های غیر مجاز و یا در پارکینگ شخصی خود پارک کنید، به علاوه شما مجاز به استفاده از دوچرخه در بزرگراه‌ها، اتوبان‌ها و مناطق خارج از محدوده مشخص نیستید و حداکثر بار دوچرخه 100 کیلوگرم می باشد. همچنین شما می‌توانید از بسته های مختلفی در سفرهای استفاده کنید.
نسل چهارم دوچرخه به چه معناست؟
برخلاف آنچه به نظر می رسد ظهور و فراگیری دوچرخه های اشتراکی به سال 1965 بازمی گردد. در طی 55 سال گذشته این دوچرخه ها با تکامل بسیاری روبه رو شده و سه نسل را پشت سر گذاشته اند. تنها در پنج سال تعداد شهرهای دارای دوچرخه اشتراکی چهار برابر شده و به 204 شهر رسیده است.
- نسل اول
اولین نسل دوچرخه های اشتراکی در سال 1996 در آمستردام دیده شد. این دوچرخه های سفید رنگ رایگان بوده و کاربر تنها مجاز به استفاده از آنها در یک سفر بود و باید قفل آنها را بعد از استفاده باز می گذاشت تا کاربر بعدی بتواند از دوچرخه استفاده کند.
- نسل دوم
در نسل دوم که نخستین بار در شهر کپنهاک دانمارک رونمایی شد، به دلیل جلوگیری از سرقت دوچرخه ها، کاربران می توانستند با گزاشتن بیعانه از دوچرخه استفاده کنند. در این نسل نیز استفاده از دوچرخه کاملا رایگان بوده و با بازگردانندن آن به ایستگاه مبلغ بیعانه به کاربر برگشت داده می شد.
- نسل سوم
نسل سوم دوچرخه های اشتراکی در شهر رنس فرانسه در سال 1996 رونمایی شد در این نسل با استفاده از کارت های هوشمند قفل دوچرخه باز شده و به علاوه دوچرخه ها کاملا قابل ردیابی بودند. همچنین 30 دقیقه اول سفر رایگان بود. در واقع این اولین باری بود که یک تکنولوژی پیشرفته و سیستم هوشمند برای دوچرخه های اشتراکی استفاده ش،د به گونه ای درصورت عدم بازگشت دوچرخه اطلاعات کاربر قابل ردیابی بود.
- نسل چهارم
نسل چهارم در سال 2005 در شهر لیون فرانسه رونمایی شد. در این روش که از اینترنت اشیاء استفاده شد. با تجهیز دوچرخه به اجزا الکتریکی، اطلاعات کاربر، مسافت طی شده توسط دوچرخه و وضعیت کلی دوچرخه نظیر لامپ ها، ترمز، دینام و… به صورت کاملا هوشمند قابل رصد می باشد. همچنین در برخی شهرها تنها یک کارت برای کاربر کافی است تا علاوه بر دوچرخه های اشتراکی از حمل و نقل عمومی نیز استفاده کنند. شهرهای دیگری مانند ناکسویل، تنسی و سانفرانسیسکو نیز معرفی دوچرخه های برقی را آغاز کردند. در برخی شهرها این نسل مجهز به نشان دهنده ایستگاه و کیوسک های مجهز به صفحه لمسی نیز می باشد.
جالب است بدانید!
- در شهر تهران با جمعیت تقریبی 13.260.000 نفر تنها 0.3 درصد از دوچرخه برای حمل و نقل درون شهری استفاده می کنند و به ازای هر 100 نفر تنها 7 دوچرخه وجود دارد. این ارقام برای شهر شیراز با جمعیت تقریبی 1.566.000 نفر 2.2 درصد بوده و به ازای هر 100 نفر 50 دوچرخه در دسترس است. درحالی که در شهر اوترخت کشور هلند با جمعیتی در حدود 544.389 نفر، به دلیل زیرساخت های مناسب شهری، فرهنگ سازی، بالا بودن ایمنی دوچرخه سواران، شرایط آب و هوایی و… 51% جمعیت از دوچرخه در شهر استفاد می کنند
- شرکت “پاک چرخ ایرانیان” فعالیت خود را از بخش مرکزی شهر تهران آغاز کرده و قصد دارد تا به ارائه خدمات خود در تمامی شهرهای کشور بپردازد.
- هر کشور دارای قوانین و مقررات دقیق برای دوچرخه سواران می باشد و دوچرخه سواران به دلایلی نظیر سرعت غیرمجاز، عدم رعایت فاصله مجاز با سایر وسایل نقلیه، صحبت با تلفن همراه، عدم استفاده از کلاه ایمنی، استفاده از هدفون به هنگام دوچرخه سواری و… جریمه می شوند.
