هدف مشترک متخصصان کنترل آفات و نیروهای خدمات نظافتی، ایجاد و حفظ محیط‌های بهداشتی برای مشتریان است. برای جلوگیری از قرار گرفتن غیرضروری در معرض بیماری‌ها و مشکلات ناشی از آفات، آگاهی از خطرات موجود در محیط‌های آلوده ضروری است.
به گزارش ویکی‌کلین، نیروهای نظافت به‌عنوان همکاران کلیدی در خط مقدم کنترل آفات شناخته می‌شوند، زیرا در جریان کار روزانه خود می‌توانند علائم اولیه هجوم آفات را شناسایی کنند. با این حال، ناآگاهی از خطرات آفات بهداشتی می‌تواند مشکلاتی مانند آلودگی ابزارهای نظافتی و تأثیرات منفی بر سلامت روان ایجاد کند. یکی از شایع‌ترین نشانه‌های حضور موش‌ها و موش‌های صحرایی، فضولات آنهاست که نیروهای نظافت معمولاً اولین افرادی هستند که به آن پی می‌برند. این فضولات می‌توانند در تشخیص نوع آفت فعال در محیط کمک‌کننده باشند و باید به‌درستی ثبت و سپس به‌طور ایمن پاک‌سازی شوند.
موش‌های صحرایی
فضولات موش‌های صحرایی به رنگ قهوه‌ای یا سیاه، دوکی‌شکل و حدود ۱۲ میلی‌متر طول دارند و به‌صورت خوشه‌ای دیده می‌شوند. این موش‌ها ناقل بیماری‌هایی مانند لپتوسپیروز، سالمونلا، لیستریا و هانتاویروس هستند که از طریق تماس بدن یا ادرار آنها با محل‌های تهیه غذا می‌توانند به انسان منتقل شوند.
موش‌های خانگی
فضولات موش‌های خانگی معمولاً سیاه و شبیه به دانه‌های برنج هستند، با اندازه‌ای بین ۳ تا ۷ میلی‌متر که به‌صورت پراکنده در مکان‌هایی مانند زیر سینک، اطراف دیگ‌های آب گرم و در فضاهای سقفی دیده می‌شوند. موش‌ها به‌طور مداوم ادرار می‌کنند و بویی شدید و آمونیاکی از خود به‌جا می‌گذارند. آنها می‌توانند از طریق ادرار، فضولات و لانه‌های خود، بیماری‌هایی مانند سالمونلا و لیستریا را به انسان منتقل کنند.
مدیریت و گزارش‌دهی
نیروهای نظافت که با فضولات جوندگان مواجه می‌شوند، باید توانایی شناسایی آنها را به‌عنوان نشانه‌ای از احتمال آلودگی داشته باشند و از یک سیستم مشخص برای گزارش‌دهی آفات پیروی کنند.
برای کمک به متخصصان کنترل آفات، توصیه می‌شود از محل فضولات عکس گرفته شود، نمونه‌ای از آن جمع‌آوری و اطلاعاتی مانند موقعیت، تاریخ و زمان مشاهده، همراه با آخرین زمان نظافت ثبت شود.
طبق «قانون پیشگیری از خسارت ناشی از آفات» مصوب ۱۹۴۹، مالکان املاک و زمین‌ها موظفند که محیط خود را از جوندگان پاک نگه دارند یا در صورت مشاهده آلودگی، موضوع را به مقامات محلی گزارش دهند. همچنین، بر اساس «قانون ایمنی مواد غذایی» مصوب ۱۹۹۰، صاحبان کسب‌وکارهای مرتبط با مواد غذایی، موظف به حفظ محیطی عاری از آفات هستند.
سایر آفات رایج در محیط‌های کاری
علاوه بر جوندگان، گونه‌های دیگری از آفات از جمله سوسک‌ها، ساس‌ها و حشرات دیگر می‌توانند در محیط‌های کاری مانند آشپزخانه‌ها، انبارها، کارخانجات، دفاتر، بیمارستان‌ها و مدارس حضور داشته باشند.
شناسایی یک مشکل احتمالی مربوط به آفات می‌تواند استرس‌زا باشد و از آنجا که فرآیند مقابله با آفات ممکن است هفته‌ها طول بکشد، نیروهای نظافت مجبورند در محیط‌های آلوده کار کنند. این مسئله به‌ویژه زمانی که آنها باید فضولات، تخم‌ها، تارها و لکه‌های باقی‌مانده از آفات را پاک کنند، می‌تواند آزاردهنده باشد.
تأثیرات روانی و خطرات انتقال آفات
ترس از انتقال آفات از محیط کار به خانه می‌تواند به نگرانی جدی برای نیروهای نظافت تبدیل شود. در برخی موارد شدید، این ترس می‌تواند به اختلال روانی «پارازیتوز هذیانی» (Delusional Parasitosis – DP) منجر شود، وضعیتی که فرد به‌اشتباه تصور می‌کند بدنش به آفات، حشرات یا انگل‌ها آلوده شده است، درحالی‌که هیچ‌گونه آلودگی واقعی وجود ندارد. افرادی که دچار این اختلال هستند، ممکن است احساس‌های لمسی کاذب (فرمیکاسیون) را تجربه کنند، مانند حس حرکت حشرات روی یا زیر پوست. چنین افرادی باید برای دریافت کمک پزشکی به پزشک عمومی مراجعه کنند.
آموزش و استانداردهای حرفه‌ای
شرکت‌های نظافتی و کارکنانی که قصد دارند آگاهی بیشتری در مورد آفات کسب کنند، می‌توانند در دوره‌های آموزشی تخصصی که توسط BPCA ارائه می‌شود، شرکت کنند یا از راهنماهای آنلاین موجود در وب‌سایت این انجمن استفاده کنند. اعضای BPCA متخصصان آموزش‌دیده و با تجربه‌ای هستند که به‌طور منظم بر اساس استاندارد بریتانیایی مدیریت آفات (BS EN 16636) ارزیابی می‌شوند و همچنین تحت تأییدیه طرح کیفیت TrustMark دولت بریتانیا قرار دارند.
منبع: www.bpca.org.uk
این مطلب در شماره 44 ماهنامه ویکی‌کلین و در صفحه 60 منتشر شده است.
لینک کوتاه: https://wikiclean.ir/ba4m
