ورزش‌های هوازی منظم که باعث افزایش ضربان قلب و سرعت تنفس می‌شوند، می‌توانند خطر مرگ زودرس ناشی از همه دلایل را تا حدود ۴۰ درصد کاهش دهند؛ این نتیجۀ یک فراتحلیل تازه از ۸۵ مطالعه است که بیش از ۷ میلیون نفر در سراسر جهان را دربرمی‌گیرد.
به گزارش ویکی کلین، به نقل از CNN، گرگور میلکه، استاد ارشد در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کوئینزلند در بریزبین استرالیا، در ایمیلی اعلام کرد: «فعالیت بدنی ممکن است برای سلامت بلندمدت حتی مهم‌تر از چیزی باشد که پیش‌تر تصور می‌کردیم».
روئی یو، دانشجوی دکتری بهداشت عمومی در همین دانشگاه نیز گفت که سن، مانعی برای بهره‌بردن از فواید ورزش نیست: «افرادی که در سنین بالا شروع به ورزش می‌کنند نیز می‌توانند عمر طولانی‌تری داشته باشند. در واقع، اثر مثبت افزایش فعالیت بدنی معمولاً در سالمندان قوی‌تر است و تا ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر خطر مرگ را کاهش می‌دهد، چون آن‌ها بیشتر با مشکلات متعدد سلامتی روبه‌رو هستند».
میلکه تأکید می‌کند: «این نتایج نشان می‌دهد که هیچ‌وقت برای شروع فعالیت بدنی دیر نیست و آغاز آن در هر سنی از بزرگسالی می‌تواند به زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری منجر شود».
دکتر اندرو فریمن، مدیر بخش پیشگیری بیماری‌های قلبی و تندرستی در مرکز National Jewish Health در دنور ایالت کلرادو در ایالات متحده آمریکا که در این مطالعه دخالتی نداشته، می‌گوید: «این یافته‌ها تعجب‌برانگیز نیست، چون ورزش مثل یک جادوی واقعی عمل می‌کند. ورزش واقعاً خطر مرگ را به شیوه‌ای کاهش می‌دهد که هیچ دارویی نمی‌تواند. من همیشه به بیمارانم می‌گویم که فعالیت بدنی اکسیر جوانی است».
بیشتر ورزش کردن بهتر است، البته تا حدی
این مطالعه که پنجشنبه هفته گذشته در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شد، به گفته میلکه «جامع‌ترین تحلیل تاکنون» درباره فعالیت بدنی از اوایل بزرگسالی به بعد محسوب می‌شود.
او توضیح می‌دهد: «آنچه این مطالعه را متمایز می‌کند، این است که پژوهش‌هایی را بررسی کرده که فعالیت بدنی را در چندین مقطع زمانی مختلف سنجیده‌اند. به همین خاطر توانستیم الگوهای بلندمدت مانند فعال ماندن، فعال شدن در دوران میانسالی یا متوقف‌کردن ورزش را تحلیل و تأثیر آن‌ها بر خطر مرگ بررسی کنیم».
در این فراتحلیل از توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت استفاده شده: ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی شدید (یا ترکیبی از هر دو) در هفته. ورزش‌هایی مثل دویدن یا پیاده‌روی سریع، نمونه‌هایی از فعالیت‌های شدید هستند که ضربان قلب را به‌سرعت بالا می‌برند و به گفته کلینیک مایو، تنها پس از چند دقیقه می‌توانند شما را به تعریق بیندازند.
در این مطالعه، بیشترین فایدۀ ورزش منظم برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی (عامل اول مرگ در جهان) مشاهده شد. افرادی که بیشترین فعالیت بدنی را داشتند، حدود ۴۰ درصد کمتر از دیگران در معرض مرگ ناشی از بیماری قلبی بودند. خطر مرگ ناشی از سرطان نیز ۲۵ درصد کاهش یافت. بیشترین افزایش طول عمر در افرادی دیده شد که دست‌کم ۳۰۰ دقیقه در هفته ورزش با شدت متوسط انجام می‌دادند.
یو می‌گوید: «بیش از این مقدار ورزش، فواید اضافی قابل‌توجهی برای افزایش طول عمر نشان نداد».
حتی افرادی که مدت‌ها بی‌تحرک بودند ولی بعداً به‌طور منظم شروع به ورزش کردند، باز هم فایده بردند. خطر مرگ زودرس در آن‌ها ۲۲ درصد کاهش یافت. همچنین افرادی که فقط در اوقات فراغت خود ورزش کردند نیز کاهش ۲۷ درصدی در خطر مرگ را تجربه کردند. اما کسانی که ورزش را متوقف کردند، مزایای طول عمر را از دست دادند و خطر مرگ زودرس‌شان به اندازۀ افراد همیشه غیرفعال رسید.
یو در این‌باره می‌گوید: «این یافته جالب است چون این پرسش مهم را پیش می‌کشد: آیا فواید فعالیت بدنی گذشته، در صورت توقف ورزش باقی می‌ماند؟ پاسخ این پرسش به تحقیقات بیشتری نیاز دارد».
فعال شدن، کلید ماجراست
میلکه می‌گوید رسیدن به سطح توصیه‌شدۀ فعالیت بدنی ایده‌آل است، اما تنها راه برای بهبود سلامت نیست: «حتی افرادی که به سطح پیشنهادی نرسیدند ولی سطحی از فعالیت را حفظ کردند، همچنان نسبت به افراد غیرفعال خطر مرگ زودرس پایین‌تری داشتند. ما به مردم توصیه می‌کنیم به هر روشی که برایشان مناسب است، حرکت کنند. مهم این است که بدنتان را به حرکت درآورید و راهی پیدا کنید که از آن لذت ببرید».
دکتر فریمن نیز می‌گوید اگر تازه‌کار هستید، آرام شروع کنید و پیش از آن با پزشک مشورت کنید، ولی هدف این است که به پیاده‌روی تند روزانه ۳۰ دقیقه‌ای برسید.
او می‌افزاید: «اگر با دوست یا همسرتان پیاده‌روی می‌کنید، باید بتوانند با شما صحبت کنند ولی شما به‌سختی جواب دهید چون بدنتان مشغول کار سنگین است. این کار برای رابطه‌تان و بدنتان هر دو مفید است».
همچنین می‌توان با اضافه‌کردن مقاومت، سطح تمرین را ارتقا داد: «وقتی به افراد توصیه می‌کنم پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری یا شنا یا دویدن انجام دهند، معمولاً پیشنهاد می‌کنم تمرین مقاومتی را هم هم‌زمان انجام دهند. مثلاً با خود وزنه حمل کنند یا کوله‌پشتی سنگین بپوشند، با دوچرخه سربالایی بروند، یا هنگام شنا، از دست‌کش‌های مخصوص برای ایجاد مقاومت در آب استفاده کنند. در واقع ترکیب تمرین هوازی با تمرین قدرتی بهترین نتیجه را می‌دهد».
لینک کوتاه: https://wikiclean.ir/1q1l
