تعطیلی سرویس‌های بهداشتی عمومی می‌تواند عواقب بزرگی برای هر جامعه‌ای داشته باشد. لی رادزکی به انواع مشکلاتی که کمبود سرویس بهداشتی می‌تواند به همراه داشته باشد نگاه می‌کند و چگونگی کاهش هزینه‌های کارکرد آنها را در نظر می‌گیرد.
گزارشی که در ماه آوریل منتشر شد نشان داد که برخی از افراد مسن در ولز به دلیل نبود سرویس بهداشتی عمومی در منطقه خود به طور فزاینده‌ای تمایلی به ترک خانه‌های خود ندارند. این گزارش ادعا می‌کند که برخی از افراد از ترس اینکه نتوانند در صورت نیاز سرویس بهداشتی عمومی پیدا کنند، مصرف مایعات خود را قبل از بیرون رفتن از خانه محدود می‌کنند.
برخی از رستوران‌ها اکنون ادعا می‌کنند که صف‌های طولانی‌تری برای رفتن به سرویس بهداشتی نسبت به صرف غذا در رستوران وجود دارد، زیرا کمبود امکانات عمومی مردم را وادار می‌کند تا به دنبال استفاده از سرویس بهداشتی در جای دیگری مثل رستوران‌ها و … باشند.
بنا به گزارش‌های دیگر، مسافران شهر ساحلی کورنوال انگلستان نیز پس از تعطیلی سرویس‌های بهداشتی عمومی مجاور، روی شن‌ها ادرار می‌کنند.
همه این داستان‌ها بر تأثیری که کمبود سرویس بهداشتی عمومی می‌تواند بر جامعه داشته باشد تأکید می‌کند. وقتی افراد از بیرون رفتن خودداری می‌کنند، منزوی و بیگانه خواهند شد. اگر قبل از خروج از خانه از نوشیدن خودداری کنند، در معرض خطر کم‌آبی بدن قرار می‌گیرند؛ وضعیتی که می‌تواند منجر به سردرد، ضعف، سرگیجه، افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه و کاهش حافظه کوتاه مدت شود.
تعداد کمتری از سرویس‌های بهداشتی عمومی نیز می‌توانند مشکلات جدی بهداشتی ایجاد کند، به‌ویژه در پارک‌ها، فضاهای سبز، سواحل و مراکز شهر که نوشیدن آب در فضای باز رایج است. وقتی وسایل شست‌وشوی دست در دسترس نباشند، خطر ابتلا به بیماری افزایش می‌یابد، به‌ویژه زمانی که مردم وعده‌های غذایی خریداری شده از غرفه‌های خیابانی را با کمک دستهایشان میل می‌کنند.
تعداد سرویس‌های بهداشتی با وجود اهمیت‌شان، در حال کاهش است. قرنطینه‌های دوران کرونا باعث شد بسیاری از امکانات عمومی برای ماه‌ها بدون تعمیر باقی بمانند و برخی دیگر هرگز بازگشایی نشوند. در واقع، بنیاد سرویس بهداشتی بریتانیا تخمین می‌زند که حدود نیمی از توالت‌های عمومی بریتانیا در 10 سال گذشته تعطیل شده‌اند که عمدتاً به دلیل کاهش بودجه شهرداری‌های منطقه‌ای بوده است.
دلیل دیگر بسته شدن سرویس‌های بهداشتی عمومی به دلیل افزایش سطح خرابکاری است. هنگامی که تعمیرات بسیار پرهزینه می‌شود، شوراهای محلی ممکن است تصمیم بگیرند که به سادگی این تأسیسات را ببندند، زیرا آنها هیچ وظیفه قانونی برای ارائه سرویس‌های بهداشتی عمومی ندارند.
بنابراین، برای کاهش خطر خرابکاری و تسهیل و ارزان‌تر کردن اداره یک سرویس بهداشتی عمومی چه باید کرد؟
سرویس‌های بهداشتی می‌توانند از نظر گرمایش، روشنایی، آب، مایع دستشویی و دستمال کاغذی پرهزینه باشند. وظایف نظافت، سرویس و نگهداری آنها نیز تأثیر قابل توجهی بر هزینه‌های عملیاتی خواهد داشت. بنابراین، امکانات باید به طور کارآمد مدیریت و اجرا شوند تا بتوانند قابل دوام باشند.
این مطلب در شماره 40 نشریه ویکی‌کلین و در صفحه 59، منتشر شده است. برای مشاهده آنلاین تمامی صفحات این شماره اینجا را کلیک کنید.
لینک کوتاه: https://wikiclean.ir/8fp2
