حتی اگر توجه چندانی به مسائل ورزشی نداشته باشید، چیزهای شگفت‌انگیزی درباره‌ی المپیک وجود دارند که شاید برای‌تان جالب باشند: ورزشکاران سال‌ها تمرین می‌کنند تا هر آن‌چه در توان دارند در این مسابقات بگذارند و بهترین عملکرد زندگی‌شان را – غالبا فقط ظرف چند ثانیه – به نمایش بگذارند. ما برای برنده‌ها فریاد شادی سر می‌دهیم، با بازنده‌ها همدردی می‌کنیم، جلوی تلویزیون فریاد می‌کشیم، و شادی‌مان را حتی با افراد غریبه تقسیم می‌کنیم. هر دو سال یک بار (المپیک زمستانی و تابستانی) ساعت‌مان را با مناطق زمانی مختلف هماهنگ می‌کنیم (منطقه‌ زمانی کشورهای میزبان)، کمی احساس میهن‌پرستی‌مان را تقویت می‌کنیم، و مهارت‌مان را نیز در تشخیص پرچم‌ و سرود ملی کشورهای سراسر دنیا افزایش می‌دهیم.

برای آن‌که حال و هوای المپیک و هیجان‌های مربوط به آن را در شما افزایش دهیم، در این مقاله به چند حقیقت درباره‌ی المپیک اشاره می‌کنیم که شگفت‌زده‌تان خواهند کرد – به این ترتیب، وقتی منتظر شکسته شدن یک رکورد ورزشی جدید هستید یا سور و سات تماشای مسابقه‌ی کشور یا ورزشکار مورد علاقه‌تان را آماده می‌کنید، می‌توانید این اطلاعات جذاب را با دیگران نیز به اشتراک بگذارید.

۱. نخستین دوره از بازی‌های المپیک در قرن ۸ پیش از میلاد در منطقه‌ی المپیای یونان برگزار شد. این مسابقات به مدت ۱۲ قرن، هر سال یک بار برگزار می‌شد. سپس، در قرن ۴ میلادی، وقتی امپراتور تئودئوس یکم برگزاری تمام فستیوال‌های مربوط به دوران پیش از مسیح را ممنوع اعلام کرد، بازی‌های المپیک نیز دیگر برگزار نشدند.

۲. با وجود این، برگزاری این سنت ورزشی پس از حدود ۱۵۰۰ سال دوباره آغاز شد: نخستین المپیک در دنیای مدرن در ۱۸۹۶ در یونان برگزار شد.

۳. در یونان باستان، ورزشکاران هرگز نگران اسپانسر، پوشش‌های محافظتی ورزشی، یا مد و فشن نبودند – آن‌ها برهنه رقابت می‌کردند.

۴. در آن دوران، برگزاری این مسابقات پنج الی شش طول می‌کشید.

۵. از سال ۱۹۰۰، زنان نیز توانستند در مسابقات المپیک شرکت کنند.

۶. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۲، بازی‌های المپیک زمستانی و تابستانی در یک سال برگزار می‌شد. امروزه، آن‌ها در چرخه‌های جداگانه و متناوب، هر دو سال یک بار، برگزار می‌شوند.

۷. فقط چهار ورزشکار نتوانسته‌اند در هر دو المپیک زمستانی و تابستانی به مدال برسند. و فقط یکی از آن‌ها، کریستا لودینگ روتنبورگر توانست ظرف یک سال در هر دو المپیک برنده‌ی مدال شود.

۸. در طول بازی‌های ۲۰۱۲ لندن، فقط در طول تقریبا دو هفته برگزاری این بازی‌ها، ۱۶۵۰۰۰ حوله در دهکده‌ی المپیک لندن مورد مصرف قرار گرفتند.

۹. زبان‌های رسمی این بازی‌ها انگلیسی و فرانسوی هستند؛ البته، زبان رسمی کشور میزبان نیز جزء زبان‌های رسمی این مسابقات به حساب می‌آید.

۱۰. تارزان نیز در بازی‌های المپیک رقابت کرد: جانی ویسمولر، ورزشکاری بود که به هنرپیشه تبدیل شد و در ۱۲ فیلم، نقش تارزان را بازی کرد؛ وی در طول المپیک‌هایی که در دهه‌ی ۱۹۲۰ برگزاری شدند، توانست در رشته‌ی شنا به پنج مدال طلا برسد.

۱۱. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۸ هنرمندان نیز در المپیک شرکت می‌کردند: نقاشان، مجسمه‌سازان، معماران، نویسندگان و موسیقی‌دان‌ها در رشته‌های مربوط به خودشان برای کسب مدال به رقابت می‌پرداختند.

۱۲. در طول برگزاری بازی‌های ۱۹۳۶ برلین، دو ورزشکار ژاپنی پرش با نیزه به مقام دوم رسیدند. به جای این‌که آن‌ها برای تعیین رتبه‌ی دوم و سوم بار دیگر با هم رقابت کنند، مدال‌های نقره و برنز را از وسط نصف کردند، و هر کدام، نیمی از دو مدال را به گردن آویختند.

۱۳. مشعل المپیک هم‌چنان به شیوه‌ی سابق، طی یک مراسم باستانی در معبد هرا در یونان روشن می‌شود: زنان بازیگر که لباس‌های متعلق به زنان کاهن یونانی را بر تن دارند، با استفاده از یک آینه‌ی مخصوص و اشعه‌ی نور خورشید، این مشعل را روشن می‌کنند.

۱۴. این مشعل سفر خود را از یونان به سمت کشور میزبان المپیک آغاز می‌کند:‌ مشعل معمولا توسط دوندگان حمل می‌شود، ولی در مسیر خود به سمت کشور میزبان، تجربه‌ی حمل شدن بر روی قایق، داخل هواپیما (در کنکورد)، پشت اسب، سوار بر شتر، از طریق سیگنال‌های رادیویی، زیر آب، و داخل کانو (نوعی قایق) را نیز داشته است.

۱۵. هم‌چنین، مشعل خاموش المپیک چندین بار به فضا نیز برده شده است.

۱۶. قرار بر این است که مشعل متحرک و ثابت المپیک در طول برگزاری مسابقات دائما روشن بماند. چنان‌چه این مشعل‌ها خاموش شود، فقط توسط مشعل پشتیبان که در کشور یونان روشن شده بود، مجددا شعله‌ور می‌شوند؛ و برای روشن کردن آن‌ها هرگز از یک آتش معمولی استفاده نمی‌شود!

۱۷. بازی‌های ۲۰۱۲ لندن نخستین المپیکی بود که در آن، تمام کشورهای شرکت‌کننده، ورزشکار زن نیز به آن فرستادند.

۱۸. متاسفانه، رشته‌های ورزشی زیر دیگر در بازی‌های المپیک جایی ندارند: شنای موزون تک ‌نفره، طناب‌کشی، بالا رفتن از طناب، بالون‌سواری با هوای گرم، تیراندازی با تپانچه دوئل، دوچرخه‌سواری دو نفره، شنا با مانع، و شنای زیر آب. ولی خوشبختانه، تیراندازی به کبوتر زنده فقط برای یک بار، آن هم در المپیک ۱۹۰۰ پاریس، جزء این مسابقات بود.

۱۹. نماد پنج حلقه‌ی المپیک که توسط بارون پیر دو کوبرتن، یکی از بنیانگذاران بازی‌های المپیک مدرن، طراحی شد، نشان‌دهنده‌ی پنج قاره‌ی قابل سکونت کره‌ی زمین است.

۲۰. برای این نماد از شش رنگ استفاده شده است؛ آبی، زرد، سیاه، سبز، قرمز، و سفید (در پس‌زمینه) – دلیل انتخاب این شش رنگ این است که تمام پرچم‌های کشورهای دنیا دست‌کم دارای یکی از این رنگ‌ها هستند.

۲۱. تاکنون ۲۳ کشور مختلف از بازی‌های المپیک میزبانی کرده‌اند.

۲۲. در بازی‌های ۱۹۷۲ مونیخ برای نخستین بار از یک نماد رسمی برای المپیک استفاده شد؛‌ نام این نماد والدی بود که از روی نوعی سگ به نام داکسهوند طراحی شده بود.

۲۳. المپیک ۲۰۱۶ ریو نخستین المپیکی بود که در یک کشور متعلق به آمریکای جنوبی می‌شود.

۲۴. در طول ۱۷ روز برگزاری المپیک تابستانی ۲۰۱۶ ریو، ۱۰۵۰۰ ورزشکار از ۲۰۵ کشور در ۴۲ رشته‌ی ورزشی مختلف و طی ۳۰۶ مسابقه با یکدیگر به رقابت پرداختند.

لینک کوتاه: https://wikiclean.ir/gnal